Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2015/13427 Esas 2015/14005 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde, kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak .... İli ... İlçesi ... Köyü 82 parsel sayılı taşınmaz bedelinin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Mahkemece hükme dayanak yapılan bilirkişi kurulu raporu yeterli değildir.
Şöyle ki;
1-Bilirkişi kurulunca somut emsal alınan 834 ada 4 parselin dava konusu taşınmazla karşılaştırılması sonucunda; dava konusu taşınmazın emsal taşınmazdan daha az değerli olduğu kabul edilmek suretiyle değerlendirme yapılmış ve mahkemece de bu rapora dayalı olarak hüküm kurulmuştur.
2942 Sayılı Yasanın 11. maddesinin (d) bendi gereğince emlak vergi değerlerinin de dava konusu taşınmaz ile emsalin karşılaştırılmasında gözönünde tutulması gerekir. Bu itibarla dava konusu taşınmazın ve emsalin emlak vergisine esas tutulan asgari m² değerlerinin oranı ile bilirkişi raporunda değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı olduğunda bu farklılık ve çelişki giderilmelidir. Dosyaya getirtilen kayıtlara göre; 2013 yılında dava konusu 82 parsel sayılı taşınmazın emlak vergisine esas değeri 56,34 TL, emsal alınan 834 ada 4 parselin değeri ise 6,17 TL dir. Emlak vergi değerleri bakımından dava konusu taşınmazın değeri, emsal olarak alınan taşınmazdan daha fazla olduğunu göstermektedir. Buna göre dava konusu taşınmazdan emsal taşınmazın 2 kat daha değerli olduğu kabul edilerek vergi değerlerine ters düşecek şekilde yeterli, inandırıcı ve somut gerekçelere de dayandırılmayan rapora dayanılarak hüküm kurulmuş olması ,
2-2942 Sayılı Kamulaştırma Kanununun 6487 sayılı Kanunla değiştirilen geçici 6.maddesinin onikinci ve onüçüncü fıkraları 13.03.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 13.11.2014 tarih, 2013/95 Esas ve 2014/176 Karar sayılı kararıyla iptal edildiğinden; 04.11.1983 tarihinden sonra el atılan taşınmazlar yönünden, kamulaştırmasız el atma nedeniyle açılan davalarda, mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretinin nispi olarak uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Kabule göre de;
3-Dava konusu taşınmazın dava tarihi itibariyle İmar Yasası uyarınca imar uygulaması görmüş imar parseli olup olmadığı araştırılarak dava konusu taşınmaz kadastro parseli ise somut emsal ile karşılaştırma sonucu bulunan değerinden, İmar Kanunu 18. maddesinin 2. fıkrası uyarınca düzenleme ortaklık payına tekabül eden oranda indirim yapılması gerekip gerekmediğinin incelenmemiş olması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 08.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.