MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 28.05.2015 tarih ve 2014/159-2015/433 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin davalı kooperatiften yaptığı nakliye işi dolayısıyla alacaklı olduğunu, bu alacağa ilişkin fatura borçlarının ödenmemesi üzerine İcra Müdürlüğü"nün 2014/1309 Esas sayılı dosyası ile davalı kooperatif aleyhine ilamsız takip başlatıldığını, davalı kooperatif tarafından işbu takibe itiraz edildiğini, davalının itirazlarının yerinde olmadığını ileri sürerek davalı kooperatifin icra takibine vaki itirazının iptalini ve %20 oranında icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; uyuşmazlığın davacı şirket ile davalı kooperatif arasındaki nakliye işinden kaynaklanan fatura alacağına ilişkin olduğu, bu haliyle uyuşmazlığın Kooperatifler Kanunundan kaynaklanmadığı, davanın TTK"nın 4. ve 5. maddeleri gereğince ticari dava olmadığı, davada Asliye Hukuk Mahkemesi"nin görevli olduğu gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, taşıma sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili için başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali istemine ilişkin olup, mahkemece yukarıda yazılı gerekçe ile görevsizlik kararı verilmiştir. Ancak davacı ile davalı arasında TTK"da düzenlenen taşıma ilişkisinin mevcut olduğu nazara alındığında, dava TTK"nın 4. maddesine göre ticari dava niteliğindedir ve bu davalar TTK"nın 5. maddesi uyarınca asliye ticaret mahkemelerinin görev alanına girmektedir. Bu durumda, mahkemece işin esasına girilerek hüküm tesisi gerekirken, yerinde olmayan yazılı gerekçeyle görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 11.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.