MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasında görülen itirazın iptali davası sonucunda verilen hükmün bozulmasına ilişkin Dairemizin 20.03.2014 gün ve 2013/8232 Esas, 2014/2124 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davalı vekilince istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü.
- KARAR -
Davacı vekili, müvekkili İle davalı şirket arasındaki ticari ilişki nedeniyle, davalı şirketin toplam 66.588,76 Euro borcu için 09.07.2009 tarihli sözleşme imzalandığını, borcun ödenmemesi üzerine icra takibi başlatıldığını ve takibe 8.430,28 Euro için itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptali ile %40 icra inkâr tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirketin, davacıya 2006 yılından beri cari hesap nedeniyle ödemeler yaptığını, 2008 yılı sonuna kadar yapılan ödemelerle de borcun kapandığını, 2009 yılı Ocak ayına ait olduğu iddia edilen faturanın ise müvekkili şirkete girişi olmadığını, taraflar arasında yapılan sözleşmede, temlike konu borç miktarı 66.588,76 Euro iken, 02.06.2010 tarihinde yapılan ek sözleşmede borç miktarının 6.926,34 Euro"ya inmiş olduğunu, müvekkili şirkete ait kredi kartından 25.11.2008 tarihinde 13.000,70 TL ve 29.12.2008 tarihinde 11.311,96 TL olmak üzere toplam 24.322,66 TL ödenerek hesabın kapandığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 6.926,34 Euro asıl alacak ve 60.03 Euro işlemiş faizi toplam 6.986,37 Euro üzerinden itirazın iptaline, asıl alacak 6.926,34 Euroya takip tarihinden itibaren yıllık Euro faizi uygulanmasına, % 40 icra inkâr tazminatının tahsiline dair verilen karar, taraf vekillerinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 20.03.2014 tarih ve 2013/8232 E., 2014/2124 K. sayılı ilamıyla, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin diğer temyiz itirazları reddedilmek suretiyle, davacı tarafından davalıya keşide edilen Beyoğlu 36. Noterliği"nin 06.01.2011 tarih ve 01696 yevmiye sayılı ihtarında 6.926,34 Euro alacak temerrüt faizi ile birlikte istenmiş olup; ihtarnamenin 07.01.2011 tarihinde tebliğ edildiği, ihtarnamede alacağın 7 günlük ödeme süresi içinde ödenmediği takdirde faiziyle birlikte fazlaya ilişkin her türlü hakkın saklı kalması kaydıyla tahsili yoluna gidileceği bildirilmiş olup, ihtarnameye uyulsa idi atıfet mehli niteliğindeki 7 günlük ödeme süresi bitiminde gerçekleşecek temerrüt tarihinden itibaren işlemiş faiz ödemesi yapılması gerekeceği, diğer anlatımla, ihtarnameye uyulmaz ise davacının ihtarnamenin tebliği tarihinden itibaren işleyecek faiz hakkını saklı tuttuğunun, dolayısıyla atıfet mehli vermediğinin kabulü gerektiği gözetilerek davalının 07.01.2011 tarihinde temerrüde düştüğü sonucuna varılması gerektiği ve mahkemece, ihtarnamenin tebliğ tarihi ile takip tarihi arasındaki süre için işlemiş faiz alacağı hesabı yönünden gerekirse bilirkişiden ek rapor temin edilerek hüküm kurulması gerektiği belirtilerek, davacı yararına bozulmuştur.
Davalı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.

Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere ve özellikle ileri sürülen karar düzeltme itirazlarına göre, HUMK"nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 5,20 TL harç ve takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 03.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.