Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-a maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmün gerekçesinde sanığın kusursuz olduğu kanaatine varılarak beraatine hükmedilmesine rağmen, hüküm fıkrasında "sanığın eyleminin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması ve sanığın üzerine yüklenen suçun yasal unsurlarının oluşmaması" gerekçesi ile beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. bendindeki "sanığın eyleminin kanunda suç olarak tanımlanmamış olması ve sanığın üzerine yüklenen suçun yasal unsurlarının oluşmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-a maddesi" ibaresinin “sanığın üzerine atılı suç açısından kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi” şeklinde değiştirilmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.