MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 12/05/2014 gün ve 3518 - 12888 sayılı bozma kararına karşı mahkemesince direnme kararı verilmesi üzere dosyanın gönderildiği Yüksek Ceza Genel Kurulunun 07/12/2016 gün ve 504 – 524 sayılı gönderme kararı ile dosyanın dairemize gönderilmesi üzerine 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 307. maddenin 3. fıkrası uyarınca yapılan inceleme sonucu her ne kadar mahkemesince direnme kararı verildiği belirtilmiş ise de, direnme kararında bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni gerekçeler gösterildiği ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilmiş bir karar olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Bozma ilamımızda belirtildiği üzere; 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesi uyarınca, "yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dâhilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi" olduğu değerlendirildiğinde, sanığa usulüne uygun şekilde yani gerçek zarara ilişkin olarak miktar belirtilerek ihtarda bulunulmaması ve dosyaya konu dört suç tutunağını da ekleyerek katılan kurumdan sanığın ödeme yapıp yapmadığı hususunun sorulmaması ile sanığın temyiz dilekçesine ekli 2011 işlem tarihli on yedi adet ve yaklaşık 9.000,00 TL"lik ödeme dekont fotokopisi sunulması karşısında, öncelikle katılan kurumdan dosyaya konu dört suç tutanağına ilişkin (02/08/2008, 28/04/2009, 03/11/2009 ve 23/11/2009 tarihli) olarak temyiz dilekçesine ekli 17 adet dekont fotokopisi eklenerek neye ilişkin olduklarının, dosyaya konu 4 tutanak ile ilgili ödemeler olup olmadığının ayrıntılı bir şekilde sorularak hiçbir şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespit edilmesinde zorunluluk bulunması ile sanığın ödeme yaptığının ve bunun bilirkişi tarafından hesaplanan gerçek zararı karşıladığının anlaşılması durumunda sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi aksi halde ödeme yapmış ancak ödeme gerçek zararı karşılamıyorsa kalan miktar yönünden ve yine sanığın hiç ödeme yapmadığının anlaşılması durumunda ise sanığa “bilirkişinin hesapladığı kurumun cezasız ve vergisiz gerçek zararı olan 4 tutanak için toplam 3.301,71 TL"yi gidermesi durumunda 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine" ilişkin bildirimde bulunulduktan sonra yasal sürenin geçmesi nedeni ile sanığa makul bir süre de tanınıp bu süre beklenilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininin gerekli olduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.