MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 26/09/2014 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 30/06/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılardan Maliye Hazinesi vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, 4388 ada 7 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki ortaklığın satış yoluyla giderilmesini talep etmiştir.
Davalılardan Maliye Hazinesi vekili davanın reddini savunmuş; davalılardan ..., taşınmazın satılmasını istemiş, davalılardan Zeki Demircioğlu ise takdirin mahkemeye ait olduğunu belirtmiştir.
Mahkemece davanın kabulü ile; ...Mahallesi, 4388 ada, 7 parsel sayılı taşınmazın üzerindeki ortaklığın satış sureti ile giderilmesine, satışın umum arasında açık artırma yolu ile yapılmasına” karar verilmiş; davacı vekilinin kararı tavzih etmesi üzerine ise “30/06/2016 tarihli gerekçeli kararın davalılar kısmında 2, 3, 4, 7, 8 ve 12 No"lu maddelerde davalı olarak gösterilen kişilerin hüküm fıkrasından çıkarılmalarına şeklinde gerekçeli kararın düzeltilmesine ve diğer taraflara tebliğine” karar verilmiştir.
Hükmü ve tashih kararını davalılardan Maliye Hazinesi vekili temyiz etmiştir.
1) Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre davalılardan Maliye Hazinesi vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2) Paydaşlığın (ortaklığın) giderilmesi davaları, paylı mülkiyet veya elbirliği mülkiyetine konu taşınır veya taşınmaz mallarda paydaşlar (ortaklar) arasında mevcut birlikte mülkiyet ilişkisini sona erdirip ferdi mülkiyete geçmeyi sağlayan, iki taraflı, tarafları için benzer sonuçlar doğuran davalar olup, sonuçta kazanan ve kaybeden taraftan söz edilemeyeceğinden yargılama giderleri ve vekalet ücretinin taraflara payları oranında yükletilmesi; karar ve ilam harcının ise dava konusu taşınmazın satış bedeli üzerinden hesap edilip taraflardan payları oranında tahsiline karar verilmesi gerekir. Taraflar arasında Hazinenin bulunması halinde ise, 492 Sayılı Harçlar Kanununun 13/j maddesi gereğince Hazine harçtan muaf olduğundan bu hususun göz önünde bulundurulması gerekmektedir.
Somut olayda; Harçlar Kanununun 13/j maddesi gereğince, taşınmazda 34/149 oranında pay sahibi olan davalılardan Maliye Hazinesi harçtan muaf olduğu halde, hükmün 3. bendindeki satış bedeli üzerinden alınacak binde 11,38 oranındaki ilam harcından Maliye Hazinesinin yükümlü tutulması doğru görülmemişse de; bu husus, kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/7. maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılardan Maliye Hazinesi vekilinin diğer temyiz itirazlarının redine; (2) numaralı bent uyarınca, Maliye Hazinesi vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm sonucunun 3. bendinde yer alan “binde 11,38 oranına karar ve ilam” ibaresinden sonra gelen “harcının” kelimesinin çıkartılarak yerine "harcından Hazinenin payına düşen harç miktarı çıkarıldıktan sonra kalan harcın Hazine dışındaki" ibaresinin eklenmesine, 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince, hükmün DEĞİŞTİRİLMİŞ ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, 22.02.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.