Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/4214 Esas 2018/10843 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4214
Karar No: 2018/10843
Karar Tarihi: 10.07.2018

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/4214 Esas 2018/10843 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiği anlaşıldığı için, çocuk hakkında TCK'nın 119/1-c maddesi uyarınca uygulama yapılması gerektiği belirtilmiştir. Hırsızlık suçuyla ilgili olarak ise çocuğun daha önceki mahkumiyeti göz ardı edilerek cezanın ertelenmemesi hatalı bulunmuş ve bu nedenle karar bozulmuştur. Yeniden yargılama yapılmasına gerek olmayan bu durumda, çocuk hakkında TCK'nın 51/1 ve 51/3 maddelerine göre cezalandırılması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
-TCK 119/1-c: Konut dokunulmazlığını ihlal suçunu birden fazla kişi işlediğinde, sorumluların cezası TCK'nın diğer maddelerine göre azaltılamaz.
-TCK 51/1: Hükümlünün cezası mahkemece belirtilen bir süre ertelenebilir.
-TCK 51/3: Ceza erteleme kararının ardından, hükümlü belirtilen bir süreyle denetime tabi tutulur.

13. Ceza Dairesi 2017/4214 E. , 2018/10843 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1. Suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığını Bozma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 119/1-c maddesi gereğince uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Aynı nedenle zamanaşımına uğramadığından tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suça sürüklenen çocuk ..."in temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2.Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
03.10.2007 tarih ve 2007/38 E-2007/18 K sayılı mahkumiyet kararının suça sürüklenen çocuk tarafından temyiz edilmesi ve aleyhe temyiz bulunmadığından 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın gözetilmesi gerektiği gözardı edilerek, suça sürüklenen çocuğun önceki hükümlülüğünün ertelenmesine karar verilmesine rağmen hükmün açıklandığı sırada cezanın ertelenmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ..."in temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuğun hırsızlık suçundan kurulan hüküm fıkrasın sonuna gelmek üzere "" 03.10.2007 tarih ve 2007/38 E-2007/18 K sayılı mahkumiyet kararının suça sürüklenen çocuk tarafından temyiz edilmesi ve aleyhe temyiz bulunmadığından 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gözetilerek suça sürüklenen çocuk hakkında tayin edilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 51/1 . maddesi gereğince ertelenmesine, 51/3 maddesi gereğince 1 yıl 2 ay 20 gün denetim süresi belirlenmesine; "" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.