MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükmolunan cezanın miktarına göre sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 318. maddesi uyarınca REDDİNE,
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesine göre Bakanlığın çocuğa karşı işlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunda, davaya katılma ve hükmü temyiz hakkı bulunduğundan, Bakanlık vekili tarafından sunulan temyiz istemli dilekçede açıkça katılma iradesinin ortaya konulduğu anlaşılmakla, 2019/6 Esas sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı ile 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi gözetilerek Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı"nın davaya katılmasına ve vekilinin de katılan vekili olarak kabulü ile yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, katılan vekilinin, somut cezanın tayininde üst sınırdan ceza verilmesi gerektiğine, kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine, sanığın, sübuta, tanık beyanlarında bulunan çelişkiler giderilmeden hüküm kurulduğuna, sanık ve müdafinin, sanığın suç kastının bulunmadığına, atılı suçun unsurlarının oluşmadığına, takdir yetkisinin kullanılmasında adalet ve nesafet kurallarına bağlı kalınması gerektiğine, para cezasına çevirme ve erteleme hükümlerinin uygulanmama gerekçesinin yetersiz olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 18.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.