Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 1- Sanık ... hakkında; 2863 sayılı Kanunun 74/1, 74/1-2. cümle, TCK’nın 62/1, 54, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması,
2- Sanık ... hakkında; 2863 sayılı Kanunun 74/1, 74/1-2. cümle, TCK’nın 62/1, 51/1-3-6-7-8, 53/1, 54. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık ... ve sanık ..."nün mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ...’nün mahkumiyetine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı nazara alınarak, sanığın temyiz isteminin itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi suretiyle, CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca gereği merciince yapılmak üzere dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- Sanık ...’ın mahkumiyetine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde ise ;
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, hakkında hapis cezası dışında başka tedbirlere hükmedilmesi gerektiğine, delillerin takdirinde hataya düşüldüğüne ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK’nın 326/2. maddesi gereğince; iştirak halinde işlenmiş bir suç nedeniyle mahkum edilmiş olanlara, sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin ayrı ayrı yükletileceği gözetilmeksizin, yargılama giderlerinin, hakkında mahkumiyet hükmü kurulan sanıklardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün yargılama giderlerine ilişkin (D) nolu bendinde yer alan “müştereken ve müteselsilen” bölümünün çıkarılarak yerine “sebebiyet verdikleri oranda” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 16/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.