MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : a) Mağdurlar ..., ... ve Kemal Arslan"a yönelik eylemleri sebebiyle TCK"nın 157/1, 52 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet (3 kez) b) TCK"nın 207/1, 43/1 ve 53. maddeleri gereğince mahkumiyet


Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve O yer Cumhuriyet savcısı tarafından; özel belgede sahtecilik suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından; nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler vekalet ücreti ile sınırlı olmak üzere katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şikayetçi Dilek Dinçer ve eşi ..."in yetkilisi olduğu Teoden Sigortacılık Ltd. Şirketi"nin, katılan ... Sigortacılık A.Ş"nin yetkili acentası olduğu, Kardeşler Tercüme Bürosu adıyla danışmanlık ve takip işleri yapan sanığın şikayetçiler Dilek ve Serkan ile görüşerek kendi işyerinde sigorta şirketleri adına poliçe düzenleyip, her bir poliçe için komisyon alma konusunda anlaştığı ancak sanıkla şikayetçiler arasında herhangi bir tali acentelik anlaşması yapılmadığı, ..."in sanıkla yaptıkları sözlü anlaşma kapsamında sanığın poliçe düzenleyebilmesi amacıyla katılan AIG şirketine ait programı sanığın bilgisayarına yüklediği ve AIG Sigortaya ait boş sigorta poliçelerini üzerinde Teoden sigortanın kaşesinin bulunduğu şekilde teslim ettikten sonra sanığın kendi iş yerine danışmanlık hizmeti almak amacıyla gelen ve sanık tarafından kendilerine sağlık sigortası yapılmasını kabul eden mağdurlar ..., ... ve ..."den sağlık sigortası adı altında sırasıyla 180 Euro, 60 Euro ve 30 Euro para alıp ... tarafından verilen sigorta poliçelerinin boşluklarını doldurup, Teoden sigorta kaşesi üzerinde bulunan ve ... tarafından imzalanması gereken bölüme de taklit imza atmak suretiyle oluşturduğu sahte sigorta poliçelerini mağdurlara vererek hileli hareketlerle menfaat sağlamak suretiyle dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarını işlediğinin iddia ve kabul edildiği olayda;
1-Sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık savunması, katılan ve şikayetçi beyanları, bilirkişi raporu ile dosya kapsamına göre, mahkemenin mahkumiyet kararına ilişkin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Sanığın, şikayetçilerin yetkili olduğu sigorta şirketi ile tali acentelik sözleşmesi imzalamamış olsa dahi, şikayetçilerin beyanına göre katılan sigorta şirketinin bilgisi ve sözlü izni dahilinde aralarında yaptıkları sözlü anlaşma ile komisyon karşılığında poliçe düzenlemeye yetkili olduğu ve şikayetçi sigorta yetkilileri tarafından sanığın bilgisayarına katılan sigorta şirketinin logosunun bulunduğu gerçek poliçe düzenlemeye imkan veren programın yüklenmiş olması, sanığın fiili olarak katılan şirket adına poliçe düzenlemeye yetkili bir acente gibi faaliyette bulunması karşısında, sanığın TCK"nın 158/1-h maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyeti yerine, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde basit dolandırıcılık suçundan hükümler kurulması,
b) 1136 sayılı Kanun"un 168. ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, mahkumiyet kararı verilmesi halinde, kendisini vekille temsil ettiren ve suçtan zarar gören katılan AIG Sigorta A.Ş lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, O yer Cumhuriyet savcısı, katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 26/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.