Kullanmak için uyuşturucu madde kabul etmek veya bulundurmak - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/3345 Esas 2018/9165 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3345
Karar No: 2018/9165
Karar Tarihi: 11.12.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde kabul etmek veya bulundurmak - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/3345 Esas 2018/9165 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, uyuşturucu madde kabul etmek veya bulundurmak suçundan mahkûm edilmiştir. Sanık daha önce bu suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri almamıştır. Bu nedenle, sanık hakkında ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmıştır. Ancak, yükümlülüklerini ihlal eden sanık yeniden yargılanarak mahkûmiyetine karar verilmiştir. Mahkeme, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı ve yaptırımların doğru belirlendiği sonucuna ulaşmıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi (5. fıkra)
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası

10. Ceza Dairesi 2015/3345 E. , 2018/9165 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde kabul etmek veya bulundurmak
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 11/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.