Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/9742 Esas 2017/4394 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9742
Karar No: 2017/4394
Karar Tarihi: 11.04.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/9742 Esas 2017/4394 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümler temyiz edilmiştir. Sanık hakkında mağdur...’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazları incelenmiştir. Sanık hakkında mağdur...’a yönelik kasten basit yaralama suçundan tayin edilen adli para cezası temyizi mümkün olmayan kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle reddedilmiştir. Sanık...hakkında mağdurlar...ve...’a yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazları incelenmiştir. İlk haksız hareketin kim tarafından yapıldığının belirlenemediği durumlarda, sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun gözetilmesi gerektiği, ayrıca sanık hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu gerekçesiyle, hükümler bozulmuştur. 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olan adli para cezası hükümlerinin temyiz edilemeyece

3. Ceza Dairesi 2016/9742 E. , 2017/4394 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık ... hakkında, mağdur ...’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelemesinde;
Sanık hakkında, mağdur ...’a yönelik kasten basit yaralama suçundan tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle verilen hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde gereğince kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında, mağdurlar ... ve ...’a yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelemesinde;
a) Sanığın aşamalarda alınan savunmaları ve dosya kapsamı göz önüne alınarak, taraflar arasında yaşanan kavga olayının başlangıcına ilişkin tarafların birbirleriyle çelişen anlatımlarının bulunması karşısında, CGK’nin 22/10/2002 tarih, 2002/4-238 Esas ve 2002/367 sayılı kararı gereğince ilk haksız hareketin kim tarafından yapıldığının ve olayların çıkış nedeni ve gelişiminin kesin olarak belirlenemediği durumlarda, sanık lehine TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 11/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.