Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10041 Esas 2019/6242 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/10041
Karar No: 2019/6242
Karar Tarihi: 15.05.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/10041 Esas 2019/6242 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan TCK'nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 62, 51/1-3-7-8, 53/6 maddeleri gereğince mahkum edilmiştir. Karar temyiz edilmiştir ve yapılan incelemede sanığın sürücü belgesinin asgari hadden çok fazla uzaklaşmak suretiyle 2 yıl süre ile geri alınmasına ve kanuna aykırı olarak 5237 sayılı TCK'nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanmamasına karar verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak bozulmuştur.
Kanun Açıklamaları:
- 5237 sayılı TCK'nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlenmiştir.
- 5237 sayılı TCK'nın 3/1. maddesi uyarınca tayin olunacak güvenlik tedbirinin süresinin, fiilin ağırlığı ile orantılı, adalet ve hakkaniyet kur

12. Ceza Dairesi 2017/10041 E. , 2019/6242 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 62, 51/1-3-7-8, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın 29.07.2013 tarihinde soruşturma aşamasında verdiği ifadesinde, sanıkla uzlaşmak istemediğini beyan ettiği anlaşılmakla, tebliğnamedeki CMK 253-254 maddelerinde düzenlenen uzlaşma hükümlerinin uygulanıp, sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1)5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca tayin olunacak güvenlik tedbirinin süresinin, fiilin ağırlığı ile orantılı, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun olacak şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, sürücü belgesinin asgari hadden çok fazla uzaklaşmak suretiyle 2 yıl süre ile geri alınmasına karar verilmesi,
2)Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 61/2. maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.