MAHKEMESİ: ... ... FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR

Taraflar arasında görülen davada ... ... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 06/02/2014 tarih ve 2010/249-2014/15 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin başta 2002/06790 tescil no"lu "SULTANAHMET KÖFTECİSİ + ŞEKİL" ve 2006/30983 tescil no"lu "SULTAN KÖFTE + ŞEKİL" markalı olmak üzere dava dilekçesinde sunduğu başkaca markaları 2009 yılında dava dışı Edaş Ltd. Şti"nden devraldığını, markanın ülkenin önde gelen tanınmış markalarından biri olduğunu, müvekkiline ait markanın kendine has bir yazım şekli ve karakterleri ev renk ile tescil edildiğini ve hatta "köfte" kelimesindeki "Ö" harfinin şapkalı insan kafası şeklinde tasarlandığını, davalı tarafın müvekkil markasının aynısı veya çok benzeri olan "FEYZİ SULTAN KÖFTE + ŞEKİL" markasını 2007/06487 no ile tescil ettirdiğini, bunun da müvekkilin marka haklarına tecavüz oluşturduğunu ileri sürerek dava tarihi itibari ile davalı Feyzi Gıda San. ve Turizm Ltd. Şti. adına tescilli olan "FEYZİ SULTAN KÖFTE ŞEKİL " ibareli 2007 06487 tescil numaralı markanın 556 KHK"nin 35. ve 42/b maddeleri gereğince hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkil şirketin markayı tescil ettirirken herhangi bir kötüniyet gütmediğini, müvekkilinin "Sultanahmet Köftecisi" markasının yaratıcısı olduğunu ve tescilli markasını tescilden önce de kullandığını, müvekkilinin ürünlerinin kalitesiz olduğu iddiasının gerçeği yansıtmadığını, davalı şirketin tescilli markasının kullanıldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, dava konusu edilen markanın KHK 7/1-b ve madde 8/1-b hükümlerine aykırı olduğu gerekçesiyle 42/1-a ve 42/1-b maddeleri gereğince hükümsüzlüğüne, tanınmışlık tespitinin konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına, men talebine ilişkin olarak da davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 26/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.