Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 22/3, 62, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Meskun mahalde gece vakti 03.35 sıralarında sanığın idaresindeki otomobiliyle ışık kontrollü kavşak mahalline geldiğinde aracının ön kısımları ile gidiş istikametine göre sol tarafından gelip cadde üzerinde seyir halinde olan müşteki sürücü idaresindeki otomobilin sağ yan kısımlarının çarpışması sonucu katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasıyla sonuçlanan olayda; her iki tarafında karşı tarafın kırmızı ışıkta geçtiğini beyan ettiği, sanığın kaza yerinden firar etmesi nedeniyle kaza tutanağında kusur belirlemesinin yapılamadığı, olay tarihinden üç yıl sonra alınan bilirkişi raporunda kaza saatine ve ışıkların yanma süresine göre sanığın kırmızı ışıkta geçiş yaptığının belirtildiği, Adli Tıp Trafik İhtisas Dairesinin 27.02.2014 tarihli raporunda ise trafik lambalarının ne şekilde yandığıyla ilgili kesin kanaate varılamamış olduğu, bu nedenle iki farklı duruma göre alternatifli rapor düzenlendiği anlaşılmış olup dosya içerisinde olay, yer ve anına ilişkin görüntü kaydı, görgü tanığı beyanı da bulunmadığından, sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilememesi nedeniyle şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince atılı suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.