Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8850 Esas 2016/8227 Karar Sayılı İlamı

Sanık ..."nin tehdit ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından yapılan yargılaması sonunda; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkûmiyetine dair ... Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 22.03.2012 gün ve 2006/188 Esas, 201271 Karar sayılı hükümlerin sanığın temyizi üzerine, Dairemizin 02.07.2015 gün ve 2013/10539 Esas, 2015/7951 Karar sayılı ilamı ile temyiz isteminin reddi yönündeki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.06.2016 gün ve KD-2016/171094 sayılı itiraznamesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle evrak incelendi.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görüldüğünden İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizce verilen 02.07.2015 gün ve 2013/10539 Esas, 2015/7951 Karar sayılı ilamında yer alan sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin reddine dair kararın 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkraları uyarınca KALDIRILMASINA, karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan tayin edilen 160 TL adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle kesin olması nedeniyle temyizi mümkün bulunmadığından anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzelltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.