Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9396 Esas 2019/6235 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-b, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kaza tespit tutanağında “...” rakam grubu alınamayan beyaz taunus ford marka bir aracın motosiklete çarparak olay yerinden ayrıldığının belirtildiği, motosiklet sürücüsünün olay tarihinden üç gün sonra ek ifade vererek “... ...” plakalı çarpan aracı gördüğünü, görür görmez tanıdığını beyan ettiği, sanığın kolluk ifadesinde böbrek rahatsızlığından dolayı 4 aydır yatalak durumda olduğunu, olay tarihinden üç gün önce taburcu edildiğini, olay günü aracı hiç kullanmadığını beyan ettiği, 06.04.2015 tarihli araç görgü tespit tutanağında otomobilin ön sol tamponu sinyal lambasının alt kısmından tadilat gördüğü, sol ön farın camın yeni olduğu, ön sağ tampon sinyal lambasının alt kısmından tadilat gördüğü, tadilat yapılan yerin biraz eski olduğu, arka sol tamponun sinyal alt kısmından kırık olduğu, araç üzerindeki tüm hasarların yeni veya eski olduğunun tespit edilemediğinin belirtildiği, sanığın mahkemede alınan savunmasında ise kaza günü hastanede yattığını, ön farını olay öncesinde değiştirdiğini beyan ettiği, hastanenin cevabi yazısında ise sanığın olay gününe ait yatış kaydının bulunmadığını belirttiği, temyiz aşamasında sunduğu hastane evraklarında ise kolluk ifadesinde belirttiği gibi olaydan üç gün önce hastaneden taburcu olduğunun anlaşıldığı olayda; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması bakımından mahkemece tutanak tanıkları çağrılarak, araç plakasının “...” olarak yazılması hususununun kendilerinden ve gerekli olması halinde katılandan sorulması, 06.04.2015 tarihli tutanak tanıklarının ve sanığın temyiz aşamasında sunduğu araç tadilatına ilişkin kaşesi bulunan yetkililerin tanık sıfatıyla çağrılarak dinlenmesinden sonra sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken; eksik araştırma ile mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.