Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/17204 Esas 2018/10768 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17204
Karar No: 2018/10768
Karar Tarihi: 10.07.2018

Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/17204 Esas 2018/10768 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyeti kararı veren yerel mahkeme kararı temyiz edilmiştir. Ancak, suçu kabul etmeyen sanıkların hükümlülüklerine yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmamasına rağmen yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Bu nedenle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının genel bir uygulama olarak uygulanmaması ve sanıkların yargılama giderlerinin hangi sanıktan ve ne şekilde tahsil edileceğinin belirtilmemesi de gerekçeler arasında yer almıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. maddesi

13. Ceza Dairesi 2016/17204 E. , 2018/10768 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Aşamalarda suçu kabul etmeyen sanıkların, yüklenen suçları işlediğine ilişkin, müştekinin 18.03.2013 tarihli komşusu olan sanık ..."in tandırlık ve içindeki kazanlardan haberi olduğunu, ...ve eniştesi olan diğer sanık ..."tan şüphelendiği yönündeki ek beyanı dışında sanıkların hükümlülüklerine yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden, anılan suçlardan ayrı ayrı beraatleri yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmaması
3-CMK"nın 326/2. maddesi gereğince sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmaları gerekirken, yargılama giderlerinin hangi sanıktan ve ne şekilde tahsil edileceğinin kararda belirtilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 10/07/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.