Birden fazla kişi ile birlikte tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/1542 Esas 2020/14562 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1542
Karar No: 2020/14562
Karar Tarihi: 02.11.2020

Birden fazla kişi ile birlikte tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/1542 Esas 2020/14562 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından birden fazla kişi ile birlikte tehdit suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Verilen karar temyiz edilmiş ve eski hale getirme talebinin kabul edilmesiyle sanığın yokluğunda verilen gerekçeli kararın usulüne uygun tebliğ edilmediği gerekçesiyle sanığın savunma hakkının kısıtlandığına karar verilerek hüküm bozulmuş ve yargılama sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosya hüküm mahkemesine gönderilmiştir. CMK'nın 42. maddesi gereğince temyiz hakkını elde etmeye yönelik eski hale getirme istemi hakkında karar verme yetkisi Yargıtay'a aittir. Sanık için çıkarılan davetiyenin usulüne uygun gerçekleştirilmediği ve savunması alınmadan yazılı şekilde karar verildiği belirtilerek kanuna aykırı işlem tespit edilmiştir. Kanun maddeleri olarak; CMK'nın 42. ve 195/1. maddeleri, 176. madde ise davetiye işlemlerini düzenleyen maddedir.

4. Ceza Dairesi 2017/1542 E. , 2020/14562 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Birden fazla kişi ile birlikte tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık tarafından mahkemeye sunulan 18/11/2016 tarihli dilekçenin eski hale getirme istemi ve birlikte temyiz talebi mahiyetinde bulunduğu anlaşılmakla; CMK’nın 42. maddesi gereğince temyiz hakkını elde etmeye yönelik eski hale getirme istemi hakkında karar verme yetkisinin, temyiz incelemesini yapacak olan Yargıtay"a ait olması karşısında, eski hale getirme talebinin kabulü ile sanığın yokluğunda verilen gerekçeli karar tebliğinin usulünce gerçekleştirilmemesi nedeniyle sanığın temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın CMK"nın 195/1. maddesine göre yokluğunda karar verilebileceği ihtarını içeren davetiye çıkarılmadığı ve CMK"nın 176. maddesi uyarınca çıkarılan davetiyenin de doğrudan MERNİS adresine, bu ibare ile çıkarılarak usulünce gerçekleştirilmediği görülmekle; sanığın savunması alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı, sanık ... "ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.