Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9260 Esas 2019/6227 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine;
1- 06.11.2015 tarihli Mersin Devlet Hastanesinden alınan raporda mağdurdaki yaralanma nedeniyle işlev kaybı açısından değerlendirme yapılabilmesi için şahsın aylık kontrollerinin devam ettiği ve 3 (üç) ay sonra tekrar muayene edilmesi gerektiği şeklinde görüş bildirilmesine karşın mahkemece, kesin rapor alınmadan hüküm kurulması,
2- 5237 sayılı TCK"nın 51. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, sanığın alınan tüm bilirkişi raporlarında ve meydana gelen kaza sonrası hazırlanan kaza tespit tutanağında sağa dönüş kuralına riayet etmeksizin asli kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda, duruşma tutanaklarına yansıyan olumsuz bir hali bulunmayan, belirlenen cezasında takdiri indirim uygulanan ve lehe hükümlerin uygulanması talebi olan sanık hakkında TCK’nın 51. maddesinde belirtilen erteleme hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
3- 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle öldürme suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 15.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.