Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/9154 Esas 2018/5231 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9154
Karar No: 2018/5231
Karar Tarihi: 16.04.2018

Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/9154 Esas 2018/5231 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın belirlenemeyen bir zaman diliminde hırsızlık yapmak amacıyla şikayetçilerin balkonunu kullanarak evlerine girmek istediği sırada suçüstü yakalandığı ve hırsızlığa teşebbüs suçunu işlediği gerekçesiyle onayladığı karar, temyiz edildi. Temyiz duruşmasında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı TCK'ın suça uyan 142/1-b, 35. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddeleri ışığında, zaman aşımı bakımından 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına olduğu belirlendi ve kamu davası düşürüldü. Kanun maddeleri: 765 sayılı TCK'nın 493/1, 61, 522, 81/1 maddeleri ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın aynı suça uyan 142/1-b, 35. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddeleri ve 66/1-e. maddesi.
17. Ceza Dairesi         2016/9154 E.  ,  2018/5231 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Sanığın belirlenemeyen bir zaman diliminde, hırsızlık yapmak amacıyla, şikayetçilerin balkonunu kullanarak evlerine girmek istediği sırada şikayetçi ... tarafından görülmesi üzerine olay yerinden kaçması şeklinde gerçekleşen eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1, 61, 522, 81/1. maddeleri ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 35. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, 5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına olduğu, aynı Yasa"nın 66/1-e. maddesinde öngörülen 8 yıllık zamanaşımının, son kesen neden olan mahkumiyet kararının verildiği 25.12.2006 tarihinden hüküm tarihine kadar geçmiş bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 16.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.