Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK’nın 223/2-c. maddesi gereğince beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, müşteki vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamından baro tarafından atandığı anlaşılan müşteki vekilinin sanıktan şikayetçi olduğunu beyan etmesine karşılık katılma hususunda bir karar verilmemiş ise de; atılı suçtan doğrudan doğruya zarar gördüğü anlaşılan ve usulüne uygun tebligata rağmen yurt dışında olması nedeniyle beyanı alınamayan müşteki adına şikayetçi olup davaya katılma iradesi ortaya koyan müşteki vekilinin katılan vekili olarak hükmü temyize hak ve yetkisi olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın kusurunun bulunmadığının sabit olduğu ve sanığın üzerine atılı suçun taksirle işlenebilen bir suç olduğu da göz önüne alındığında, sanık hakkında yüklenen suç açısından kusurunun bulunmadığı gerekçe gösterilerek CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerekirken, yüklenen suç açısından sanığın kastı ve taksiri bulunmadığı gerekçe gösterilerek beraatine karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASI, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasında bulunan “sanığın kastı ve taksiri bulunmadığından” ibaresi çıkarılarak yerine “sanığın taksirinin bulunmadığı anlaşıldığından” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan hükmün, isteme uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 15.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.