Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9654 Esas 2019/6209 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2, 62, 52/2, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemenin 27/05/2015 tarihli ek kararında, 02/04/2015 tarihli hükmün adli para cezası yönünden miktar itibarıyla kesin olduğu belirtilerek, sanığın temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de; hükümde hükmolunan ceza ve güvenlik tedbirlerinin yasa yolu açısından birlikte gözönüne alınması gerektiğinden, 5237 sayılı TCK’nın 53/6. maddesi gereğince sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi nedeniyle, hükmün kesin olmadığı ve temyize tabi olduğu anlaşılmakla, ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanığın kusurlu eylemi sebebiyle katılanın yüzünde sabit iz kalacak biçimde yaralandığı olayda, sanık hakkında TCK"nın 89. maddesinin 2. fıkrası gereği hüküm kurulurken (d) bendinin gösterilmemiş olması, mahallinde eklenmesi mümkün yazım eksikliği olarak görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kusur durumuna, beraate ve sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 15/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.