Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/10174 Esas 2017/4330 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında Gülnar Sulh Ceza Mahkemesince 31.01.2014 tarih, 2013/106 Esas ve 2014/32 sayılı Kararı ile basit kasten yaralama suçundan TCK"nin 86/2. maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan para cezası seçilerek, sonuçta 3000 TL kesin adli para cezasına karar verildiği, bu karara karşı Cumhuriyet Savcılığınca cezanın 3740 TL olması gerektiği belirtilerek CMK"nin 309. maddesi gereğince kanun yararına bozma yoluna gidildiği, Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 24.06.2014 tarih ve 12963/43276 sayılı yazıları ile ""hatanın hesap hatasından kaynaklandığı ve mahallinde mahkemesince düzeltilebileceği düşünülerek kanun yararına bozma yoluna gidilmediğinin"" belirtilmesi üzerine, dosyayı yeniden resen ele alan Gülnar Sulh Ceza Mahkemesinin 09.07.2014 tarih, 2013/106 Esas ve 2014/32 sayılı Ek Kararı ile adli para cezasının 3740 TL"ye çıkartıldığı ve hükmün sanık tarafından temyiz edildiği olayda;
Sanık hakkında verilen Gülnar Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/106 E. ve 2014/32 K. sayılı 09/07/2014 tarihli Ek Kararının, mahkemece 3000 TL kesin para cezası olarak verilip dosyadan el çektikten sonra, herhangi bir kanun yolu kararı olmaksızın resen ele alınıp incelenmesi nedeniyle hukuken yok hükmünde olduğu, sanığın 24.07.2014 havale tarihli temyiz isteminin, Gülnar Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/106 E. ve 2014/32 K. sayılı 31.01.2014 tarihli 3000 TL para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmüne yönelik olduğunun kabulüyle yapılan incelemede;
Tayin edilen cezanın tür ve miktarına göre; 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile yapılan değişiklik ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek geçici 2. maddesi ile “..hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen 3.000 TL. (dahil) ve altındaki adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesindir." hükmü gereğince, sanığa verilen cezanın türü ve miktarı itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve CMUK"un 317. maddesi uyarınca, sanığın temyiz talebinin isteme aykırı REDDİNE, 10.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.