3. Ceza Dairesi Esas No: 2016/9839 Karar No: 2017/4326 Karar Tarihi: 10.04.2017
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/9839 Esas 2017/4326 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği hüküm, yaralama ve 6136 sayılı yasaya aykırılık suçlarından mahkumiyet kararı olmuştur. Yaralama suçuna yönelik temyiz itirazlarına Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesine rağmen mahkeme kararında bozma nedeni yapılmamıştır. Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine dair karar verilmediği için hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri açıklaması: Anayasa Mahkemesi Kararı: 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı karar CMUK: 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu TCK: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu.
3. Ceza Dairesi 2016/9839 E. , 2017/4326 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 2) Sanık hakkında 6136 sayılı yasaya aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Hükmolunan hapis cezası yönünden, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır. Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak, 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestli müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilememesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322 nci maddesi uyarınca, hüküm fıkrasındaki“ve ödenmeyen adli para cezası miktarının hapis cezasına çevrileceği hususunun sanığa ihtaratına (ihtarat yapıldı)” ifadelerinin hükümden çıkarılmasına, diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.