Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme - tehdit - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/8214 Esas 2019/6186 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8214
Karar No: 2019/6186
Karar Tarihi: 15.05.2019

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme - tehdit - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/8214 Esas 2019/6186 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir ceza kararı incelenmiştir. Sanık, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme ile tehdit suçlarından mahkum edilmiştir. Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçuna dair yapılan temyiz itirazları reddedilmiş, mahkumiyet hükmüne onanmıştır. Ancak, tehdit suçu hakkındaki mahkumiyet hükmüne yapılan temyiz itirazı kabul edilmiş, çünkü tehdit suçu 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile uzlaşma kapsamına alınmıştır. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK 136/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4 (verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçu) ve TCK 106/1-1.cümle, 43, 62/1, 50/1-a, 52/2-4 (tehdit suçu).

12. Ceza Dairesi 2018/8214 E. , 2019/6186 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme, tehdit
Hüküm : 1-Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan TCK"nın 136/1, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet,
2-Tehdit suçundan TCK’nın 106/1-1.cümle, 43, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme ve tehdit suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin kararın yasalara ve hukuka aykırı, gerçeklerle uyuşmayan, hatalı olduğuna, sanığın atılı suçu işlemediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2-Tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.10.2018 tarihli 2018/4-394 esas, 2018/478 karar sayılı kararında da açıklandığı üzere; hükümden sonra 02.12.2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve TCK"nın 106/1-1. madde ve fıkrasında tanımı yapılan tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; TCK"nın 7/2. madde ve fıkrası uyarınca; “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek, 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.