Esas No: 2021/5996
Karar No: 2022/497
Karar Tarihi: 20.01.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/5996 Esas 2022/497 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçundan hüküm giyen çocuğun avukatı temyiz başvurusunda bulundu. Dosya incelendikten sonra, suçun çocuk tarafından işlendiği kabul edildi ve diğer temyiz itirazları reddedildi. Ancak, mahkemenin hüküm kurarken TCK'nın 142/1-e maddesini göz ardı ettiği, hırsızlık suçunun gece vaktinde işlenmesi halinde cezanın yarı oranında artırılması gerektiği düşünülmeden hüküm kurulduğu ve hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı konularında hatalar yapıldığı belirtildi. Bu nedenle, karar bozuldu ve suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326. maddesi
- 18/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanunun 63. maddesi
- 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi ve
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ...
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Dosya içerisinde yer alan kolluk tutanakları ile alınan ifade tutanaklarından, müştekiye ait otomobilin cadde üzerinde park edilmiş şekilde çalındığının anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesi gereğince mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- 18/06/2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanunun 63. maddesiyle TCK'nın 143/1. maddesinde yapılan değişiklik sonrası hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesi halinde verilecek cezanın "Yarı oranında artırılması" gerektiği düşünülmeden suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükümde, cezanın 1/4 oranında artırılması suretiyle eksik ceza tayini,
3- Kabule göre de, Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi uyarınca; ''suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi gereğince suça sürüklenen çocuğun ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının korunmasına, 20.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
