Esas No: 1993/1640
Karar No: 1994/762
Karar Tarihi: 08.03.1994
Danıştay 8. Daire 1993/1640 Esas 1994/762 Karar Sayılı İlamı
Özet:
TCK 497.maddesinden hüküm giyen bir kişi sürücü belgesi alamaz. Bir davacı, TCK 497.maddesinden hüküm giydiği gerekçesiyle sürücü belgesi verilmemesine ilişkin İçişleri Bakanlığı işleminin iptali istemiyle dava açtı. İdare Mahkemesi, TCK'nun sürücü belgesi alacaklarda aranan koşullar arasında hüküm giymemiş olma zorunluluğu getirdiği gerekçesiyle davacının talebini reddetti. Temyiz istemi için yapılan başvuru reddedildi çünkü kanunların ve yasaların belirttiği süre geçtikten sonra davacı, memnu hakların iadesi yoluyla sürücü belgesi alabilir.
Kanun Maddeleri: TCK 497.madde, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu 41/e-1 madde, TCK 495-499 maddeler, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasası 49.maddesi, Ceza Muhakemeleri Usulü Yasası 416. madde.
T.C.
D A N I Ş T A Y
SEKİZİNCİ DAİRE
Esas No : 1993/1640
Karar No: 1994/762
Temyiz İsteminde Bulunan : …
Vekili : …,
Karşı Taraf : İçişleri Bakanlığı
İstemin Özeti : Davacıya, TCK 497.maddesinden hüküm giydiği gerekçesiyle (B) sınıfı sürücü belgesi verilmemesine ilişkin 19.12.1990 gün ve … sayılı İçişleri Bakanlığı işleminin iptali istemiyle açılan davayı; 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 41/e-1 maddesinde TCK'nun 495-499 maddelerinden hüküm giymemiş olma zorunluluğunun sürücü belgesi alacaklarda aranan koşullar arasında sayıldığı, davacının TCK'nun 497.maddesinden hüküm giydiği konusunda uyuşmazlık bulunmadığından davacıya sürücü belgesi verilmemesi işleminde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle reddeden … İdare Mahkemesinin 10.12.1992 gün ve … sayılı kararının; ilgili kanun maddesinin Anayasaya aykırı olduğu, konunun Anayasa mahkemesine sevkedilmesi gerektiği öne sürülerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması istemidir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Hakimi : …
Danıştay Savcısı … 'ün Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Sekizinci Dairesince Anayasaya aykırılık iddiası ciddi görülmeyerek işin esasına geçildi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.11.1986 gün ve 410/523 sayılı kararında da açıklandığı üzere Türk Ceza Kanununun 121. ve sonraki maddelerine göre gerek mahkumiyet sonucu ve gerekse ceza şeklinde hükmedilen her nevi ehliyetsizliklerin memnu hakların iadesi yoluyla bertaraf edilmesine yasal bir engel bulunmadığından, TCK'nun 122.maddesinde açıklanan süreler geçtikten sonra davacının Ceza Muhakemeleri Usulü Yasasının "Memnu Hakların İadesi" başlıklı 416.maddesinde de belirtildiği üzere memnu hakların iadesini ikametgahı olan yerin bağlı bulunduğu ağır ceza uyuşmazlıklarına bakmakla görevli Adli yargı yerine başvurarak isteyebileceği ve memnu haklarının iadesi kararı alındığında sürücü belgesini alabileceği açıktır.
İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenip bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49.maddesinin 1.fıkrasında yazılı nedenlerin bulunmasına bağlıdır.
İdare Mahkemesince verilen kararın dayandığı gerekçe Usul ve Yasaya uygun olup, bozulmasını gerektiren başka bir neden de bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına ve yargılama giderlerinin temyiz isteminde bulunan üzerinde bırakılmasına 8.3.1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
