Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/2876 Esas 2018/10679 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2876
Karar No: 2018/10679
Karar Tarihi: 09.07.2018

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/2876 Esas 2018/10679 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanık, kararı aldıktan yedi gün sonra temyiz talebinde bulunmuş ancak geçerli bir eski hale getirme sebebi ileri sürmediği için temyiz isteği reddedilmiştir.
Ayrıca, sanığın eski hale getirme istemi üzerine yerel mahkemenin kabul ettiği ek kararın, CMK'nın 42. maddesi gereği Yargıtay tarafından karara bağlanması gerektiği belirtilmiştir. Yerel mahkemenin kabul ettiği eski hale getirme isteminin ise belirli adreslere yapılan tebligatların usulüne uygun olmadığı gerekçesiyle kabul edildiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: CMUK 310/1, CMUK 317, CMK 42, Tebligat Kanunu 35.

13. Ceza Dairesi 2018/2876 E. , 2018/10679 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen kararın, sanığın savunmasında bildirdiği adrese 01/07/2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, sanığın CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra, 24/04/2017 tarihinde temyiz talebinde bulunduğu, ancak sanığın temyiz dilekçesinde geçerli bir eski hale getirme sebebi de ileri sürmediği anlaşıldığından, CMUK"nın 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın 20/11/2015 tarihli isteminin eski hale getirme ve temyiz mahiyetinde olduğu, CMK"nın 42. maddesine göre hükmün temyizi aşamasında ileri sürülen eski hale getirme istemi hakkında Yargıtay"ın ilgili Ceza Dairesince karar verilmesi gerektiğinden, yerel mahkemenin, eski hale getirme isteminin kabulüne dair 02/12/2015 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık ..."ın yokluğunda verilen 03/06/2014 tarihli gerekçeli karar, sanığın savunmasında bildirmiş olduğu "... adresine tebliğe çıkarıldığı, tebligatın adres yetersizliği nedeniyle iade edildiği, daha sonra adres araştırması sonucu İstanbul Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün bildirdiği ...l" adresine tebliğe çıkarıldığı, bu adresten de adres yetersizliği nedeniyle iade geldiği, son olarak bu adrese Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre 26/11/2014 tarihinde tebliğ edildiği, ancak dosyada bu adrese daha önce yapılmış bir tebligat olmadığından Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan tebliğin usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından, sanığın eski hale getirme isteminin kabulü ile 20/11/2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ...’ın temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 09.07.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.