MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması, özel belgede sahtecilik ve kişilerin huzur ve sükununu bozmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında “özel belgede sahtecilik ve kişilerin huzur ve sükununu bozma” suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığa yüklenen “özel belgede sahtecilik ve kişilerin huzur ve sükununu bozma” suçlarının yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan sanık hakkında mahkumiyet hükümlerinin kurulduğu 11.06.2009 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen asli zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
2-Sanık hakkında “banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması” suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 18.10.2011 gün ve 2011/166-213 sayılı kararında açıklandığı üzere TCK’nın 245/1. maddesinde düzenlenen suçun mağdurunun kredi veya banka kartı hamili olduğu cihetle, katılan ...’a ait farklı bankalardan verilen üç adet kredi kartı ile yine hesap sahibi olan ... tarafından, diğer katılan ... adına çıkartılan bir adet ek kredi kartının kullanılması suretiyle yarar sağlanması eyleminin, kül halinde TCK‘nın 245/1 ve 43/1. maddelerine uyan zincirleme tek suçu oluşturduğu gözetilmeden, suçun kart sayısınca oluştuğundan bahisle yazılı şekilde hükümler kurulmak suretiyle fazla ceza tayini,
3-Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.10.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.