Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/3914 Esas 2014/222 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Konya 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/12/2012
NUMARASI : 2008/339-2012/472

Davacı M.. E.. vekili tarafından, davalı H.. A.. aleyhine 11/08/2008 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 04/12/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 14/01/2014 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dava, yılbaşı gecesi yol kontrol görevi yapan davacı Trafik polis memuruna, durdurulan bir araçta bulunan davalının yumrukla saldırmasından kaynaklanan manevi tazminat davasıdır.
2330 sayılı yasa gereğince görev sırasında saldırıya uğrayarak zarar gören zabıta amir ve memurlarına manevi zararlarını da kapsayacak şekilde devletçe ödeme yapılmaktadır.
Eldeki davamızda da davacı Trafik polis memuru olup, görevini yaptığı sırada saldırıya uğrayarak zarar görmüş olmasına rağmen, mahkemece 2330 sayılı yasa gereğince davacıya ödeme yapılıp yapılmadığı araştırılmadan manevi tazminat davasının kısmen kabulüne karar verilmesi doğru değildir. Zira, 2330 sayılı yasa gereğince ödeme yapıldığının anlaşılması halinde açılan manevi tazminat davasının reddine karar verilmesi gerektiğinden 2330 sayılı yasa gereğince ödeme yapılıp yapılmadığı araştırılmadan ve sonucuna göre karar verilmediğinden manevi tazminat davasının kısmen kabulüne ilişkin mahkeme kararının onanmasına dair sayın çoğunluğun görüşlerine katılmıyorum.14/01/2014