Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/6522 Esas 2019/8077 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6522
Karar No: 2019/8077
Karar Tarihi: 18.12.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/6522 Esas 2019/8077 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Trabzon 3. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 21.05.2018 tarihli kararına temyiz başvurusu yapılmıştır. Suç, silahlı terör örgütüne üye olma olarak belirlenmiş ve mahkumiyet kararına istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Dosya incelendiğinde yargılamanın kanuna uygun olarak yapıldığı ve delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği tespit edilmiştir. Sanık ve müdafiinin temyiz nedenleri reddedilmiştir. Ancak sanık hakkında verilen temel ceza hükümde yanlış bir kanun maddesi referansı ile gösterilmiş olduğu için hüküm bozulup düzeltilerek onanmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1; 5237 sayılı TCK'nın 53, 58/9, 63, 3713 sayılı TMK'nın 5/1.

16. Ceza Dairesi 2019/6522 E. , 2019/8077 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Trabzon 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.05.2018 tarih ve 2017/121 - 2018/156 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 5237 sayılı TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1; 5237 sayılı TCK"nın 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca
mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre yapılan temyiz incelemesi sonunda dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Sanık hakkında belirlenen temel cezanın, suçun niteliği gereği artırılırken artırım oranı doğru yapıldığı halde uygulama maddesinin 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi yerine 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun CMK’nın 303/1-c. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükümdeki “3713 sayılı TMK’nın 5.maddesi” ibaresinin çıkarılarak yerine “3713 sayılı TMK’nın 5/1. maddesi” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Trabzon 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.