Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/3122 Esas 2020/14491 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3122
Karar No: 2020/14491
Karar Tarihi: 02.11.2020

Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/3122 Esas 2020/14491 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen 2020/3122 E. ve 2020/14491 K. sayılı kararda, şantaj suçu nedeniyle sanık müvekkilin mahkum olduğu ve istinaf talebinin reddedildiği belirtilmiştir. İstinaf başvurusunun reddedilmesinin gerekçesi olarak müdafinin talebinin süresinde olmaması gösterilmiştir. Sanık müdafisi, bu karara itiraz ederek tekrar temyiz yoluna başvurmuştur. Ancak Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan incelemede bir isabetsizlik görülmemiş ve temyiz istemi reddedilmiştir. Kararın gerekçesi olarak ise 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 304/1. maddesi gösterilerek, dosyanın Antalya 2. Asliye Ceza Mahkemesine gönderilmesine ve karar örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir. Kanun maddelerine göre, dosyanın yerel mahkemeye ve bölge adliye mahkemesine gönderilerek işlem yapılabilmesi amaçlanmıştır.

4. Ceza Dairesi 2020/3122 E. , 2020/14491 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet, istinaf isteminin süre yönünden reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliğine göre dosya görüşüldü:
Yerel Mahkemece sanık müdafinin istinaf talebinin süresinde olmaması nedeniyle istinaf başvurusunun reddine dair 08/10/2018 tarihli ek karar verildiği, bu karara yönelik sanık müdafisince 30/10/2018 tarihli dilekçe ile istinaf talebinde bulunulduğu, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesince 26/11/2018 tarih, 2018/3560 esas, 2018/3491 karar sayılı kararı ile CMK"nın 276. maddesi uyarınca istinaf talebinin reddine kesin olarak karar verildiği, bu kez sanık müdafisince 14/01/2019 tarihli dilekçe ile Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesince 26/11/2018 tarih, 2018/3560 esas, 2018/3491 karar sayılı kararının bozulması istemiyle temyiz yoluna başvurulduğu, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesince 21/03/2019 tarih, 2018/3560 esas, 2018/3491 sayılı karar ile sanık müdafinin temyiz talebinin reddine karar verildiği, sanık müdafinin ise bu kararı temyiz ettiği anlaşılmakla, Bölge Adliye Mahkemesi"nce verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 21/03/2019 tarihli, 2017/2616 esas ve 2019/214 sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanık Emah Koç müdafiinin temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak, REDDİNE,
28/02/2019 tarihinde yürürlüğe giren 7165 Sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 304/1. maddesi gereğince dosyanın Antalya 2. Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.