Taraflar arasındaki “ücret ilave tediye ve ikramiye alacakları” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 9.İş Mahkemesince davanın kabulüne  dair verilen 28.9.2006 gün ve 2005/1331 E. 2006/466 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay  9.Hukuk Dairesinin 11.6.2007  gün ve 2006/32278 E. 2007/18321 K. sayılı ilamı ile; (...Davacının geçici olarak çalıştığı, davalı Orman Genel Müdürlüğünde 1 Kasım 2000, 1.2.2001 tarihleri arasında çalışma yapanlara sürekli işçi kadrosu verilmesi şartıyla kurum bütçelerinden ödeme yapılmayacağı 26.10.2000 günlü protokolde belirtilmiştir. Ancak bu protokol yetkili sendika ile işveren arasında yapılmadığından hukuken bağlayıcılığı bulunmamaktadır.
Her ne kadar davacının 7-8-9/11/2000 tarihlerinde Orman Kadastrosunda görevlendirildiğine dair yazı verildiği ve tanıklar da protokolde gösterilen tarihler arasında davacının çalıştığını belirtmişler ise de davalı bir kamu kuruluşudur. İşyerlerinde anılan dönemde çalışanlarla ilgili puantaj kayıtları tutulup ücretlerinin ödendiği belirtilmektedir. Davacının çalışması görev yazısı yanında puantajla desteklenmediği gibi üç aylık dönemde üç gün çalışma iddiası da kanıtlanamamıştır. Mahkemece davanın reddi yerine kabulü hatalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ  EDEN  : Davalı vekili
  HUKUK GENEL KURULU KARARI
 
Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, ücret alacağı, ilave tediye ve ikramiye alacaklarının tahsili isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, davacının davalı idareye ait Ankara Bölge Müdürlüğünde, kadastro çalışmalarında harita teknisyeni ve geçici işçi olarak çalıştığını; davacının 01.11.2000 ile 01.02.2001 tarihleri arasında iş akdi askıda  gibi gösterilerek ücret ödenmediğini; ödenmeyen ücret ve ilave tediye, ikramiye alacaklarının davalı idareden tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Orman Genel Müdürlüğü vekili, merkez ve taşra kayıtlarında davacının ileri sürdüğü tarihler arasında çalıştığına dair resmi bilgi ve belge mevcut olmadığını; davanın reddini cevaben bildirmiş, yerel mahkemece davanın kabulüne ilişkin olarak kurulan hüküm Özel Dairece yukarıda yazılı gerekçeyle bozulmuştur.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle taşıt görev emirlerinde çıkış kaydının belli olmasına karşılık, giriş kaydının yazılmamış olması; bu nedenle davacının çalışıp çalışmadığının anlaşılamaması; puantaj kayıtlarının da tutulmamış bulunmasına göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda ve Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 09.04.2008 gününde,  oybirliği ile karar verildi.