Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/10200 Esas 2017/4243 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10200
Karar No: 2017/4243
Karar Tarihi: 10.04.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/10200 Esas 2017/4243 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında mağduruna yönelik kasten yaralama suçundan verilen hükümde, adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğine karar verilmesinin infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde olduğuna karar verdi. Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunduğundan TCK'nin 58/3. maddesi uyarınca TCK'nin 86/2. maddesinde öngörülen seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilerek tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği belirtildi. Ancak hapis cezasının TCK'nin 50/2. maddesine aykırı olarak TCK'nin 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi bozmayı gerektirdiğinden hükmün düzeltilerek onaylanmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK'nin 58/3 ve 86/2. maddeleri, 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ve 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2016/10200 E. , 2017/4243 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında mağdur ..."e yönelik kasten yaralama suçundan açılan kamu davası ile ilgili bir karar verilmemiş ise de, mahkemesince bu suç ile ilgili her zaman bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Duruşmaya katılmadığı halde gerekçeli karar başlığında Cumhuriyet savcısının isminin yazılması, mahallinde düzeltilebilir bir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/3. maddesi uyarınca TCK"nin 86/2. maddesinde öngörülen seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilerek tekerrür hükümlerinin uygulanması gerekirken, hapis cezasının TCK"nin 50/2. maddesine aykırı olarak TCK"nin 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükümde TCK"nin 52/4. maddesinin uygulandığı paragrafında yer alan "...ve ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceği hususunun..." şeklindeki ibare çıkartılarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,10.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.