Taraflar arasındaki “itirazın iptali“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Gölhisar Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 11.9.2006 gün ve 2005/246 E. 2006/221 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 3.Hukuk Dairesinin 27.2.2007 gün ve 2007/2277 E. 2007/2735 K. sayılı ilamı ile, (...Davacı vekili dilekçesinde, davalının lojmanda oturduğunu, ancak kira bedellerini ödemediğini, 1317 YTL kiranın tahsili amacı ile davalı aleyhine icra takibi yaptıkların, davalının da bu takibe itirazda bulunduğunu beyan ederek, itirazın iptali ile %40 icra inkar tazminatına karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı savunmasında, lojmanın hizmet tahsisli olduğunu, bu nedenle lojman kirası istenemeyeceğini ifade etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık, davalıya tahsis edilmiş bulunan lojmandan, kira bedeli tahsil edilip edilemeyeceği noktasında toplanmaktadır.
Davalı taraf, lojmanın hizmet tahsisli olduğunu iddia etmektedir. Kamu Konutları Kanunu"nun 3/d maddesinde, hangi konutların hizmet tahsisli olabileceği belirtilmiştir. Bu madde kapsamında, davalıya tahsis edilen konutun, hizmet tahsisli olamayacağı açıktır. Ancak, 9.10.2001 tarih ve 2 numaralı Lojman Komisyon Kararının (e) bendi ile davalıya, lojmanın, hizmet tahsisli olarak tahsis edildiği, bu kararda vali olurunun bulunduğu, Gençlik Ve Spor Genel Müdürlüğü Burdur Gençlik Ve Spor İl Başkanlığı"nın 19.10.2001 tarihli, davalıya hitaben gönderilen yazısında "Lojman Komisyonu tarafından, davalıya tahsis edilen konutun, hizmet tahsisli olmasına karar verildiği, bu nedenle de, lojman kirası kesintisinin durdurulduğu" davalının da bu idari işlem ve kararlar neticesinde, lojman kirası ödemediği anlaşılmaktadır.
Öyle ise mahkemece, yukarıdaki hususlar dikkate alınarak, davalıdan lojman kirası talep edilemeyeceği düşünülmeden, davanın kabulüne karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 09.04.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.