22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/26556 Karar No: 2020/354 Karar Tarihi: 15.01.2020
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/26556 Esas 2020/354 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2017/26556 E. , 2020/354 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 23.02.2014-19.12.2014 tarihleri arasında tavuk ambalaj işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.Davalı vekili, davanın reddini istemiştir. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.Somut uyuşmazlıkta mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftanın 6 günü 24:00-11:30 saatleri arasında 11,30 saat çalıştığı, 1,5 saat ara dinlenme süre ile günlük çalışma süresinin 10 saat, haftalık fazla çalışma süresinin ise 15 saat olduğu kabul edilmiş ise de, davacı dava dilekçesinde 24.00-11.00 saatleri arasında çalıştığını beyan etmiş olup, davacının bu beyanı dikkate alınmaksızın yazılı şekilde talep aşılarak hesaplama yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.