2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/12758 Karar No: 2020/1773 Karar Tarihi: 04.02.2020
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12758 Esas 2020/1773 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişiye hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü vermiştir. Konut dokunulmazlığını bozma suçunun birlikte işlendiğinden dolayı ceza miktarının artması gerektiği belirtilmiş ancak bu göz önünde bulundurulmamıştır. Hükümlerin temyiz itirazları reddedilerek onanmıştır. Ancak, etkin pişmanlığın kabul edilmesine rağmen mahkeme tarafından indirim oranı yeterince dikkate alınmamıştır. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 119/1-c maddesi ve 168/1.maddesi olarak belirtilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2019/12758 E. , 2020/1773 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. 1-Sanık hakkında mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde; Konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Etkin pişmanlığın soruşturma aşamasında gerçekleştiğinin kabul edilmiş olması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 168/1.maddesi ile uygulama yapılırken, anılan maddenin 2.fıkrasındaki indirim oranının üst sınırı olan 1/2 oranından daha fazla indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde 1/2 oranında indirim yapılarak fazla cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 04/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.