5015 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/4577 Esas 2018/1207 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 5015 sayılı Kanunun ek 5/1. maddesi kapsamında kaldığı cihetle, 5015 sayılı Kanuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-5237 sayılı TCK.nun 61. maddesi uyarınca, suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı ile failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığı unsurları dikkate alınarak temel cezanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında temel gün adli para cezasının tayininde uygulama yeri bulunmayan “cezaların amacı dolayısıyla caydırıcı olması” şeklinde yasal olmayan gerekçeyle alt sınırdan uzaklaşılarak teşdiden hüküm kurulması,
3-Sanığın, tekerrüre esas alınan Bergama Sulh Ceza Mahkemesi"nce verilen 2007/425 Esas, 2007/651 Karar sayılı ilamı ile TCK.nun 125/1. maddesi ile aynı Yasanın 106/1-1. maddesinde düzenlenen hakaret ve tehdit suçlarından mahkumiyet hükmü kurulduğu, hakaret ve tehdit suçlarının 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılmakla; bu suçlar yönünden mahkemesince uzlaşma yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-TCK.nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerekmesi,
5-Davaya konu kaçak akaryakıt hakkında tasfiye kararı verildiğinin anlaşılması karşısında, kaçak akaryakıt tasfiye edilmemiş ise 5015 sayılı Yasanın Ek 5/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK.nun 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi, tasfiye edilmiş ise; tasfiye bedelinin Hazine adına irad kaydına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.02.2018 günü oybirliği ile karar verildi.