Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2014/15401 Esas 2016/493 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 04.04.2013 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 08.05.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili, davalıların müvekkillerinin komşu taşınmazının maliki olduklarını, bahçelerine selvi ağaçları dikerek müvekkillerinin görüş alanını kapattıklarını, bu ağaçların tamamının kal"ine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının iddia ettiği biçimde her iki taşınmaz arasında bulunan selvilerin davacının manzarasını kapatmadığı ve davacının davasını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Somut olayda, mahkemece yapılan keşif sonucunda düzenlenen 30.01.2014 tarihli bilirkişi raporuna göre, iki meskeni birbirinden ayıran bölüme limon selvilerinin dikilmiş olduğu, zeminden 1 metre yükseklikte budanmış oldukları ve keşif tarihi itibariyle davacının terasında manzara ve görüntüsünü olumsuz yönde etkilemediği bildirilmiştir.
Bilirkişi raporuna göre, komşuluk hukukuna aykırılık teşkil eden yüksek ağaçların yargılama sırasında budanmak suretiyle aykırılığın giderildiği ve davanın konusuz kaldığı anlaşılmıştır.
Bu itibarla mahkemece davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığı şeklinde hüküm kurulması gerekirken davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 19.01.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.