Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/16194 Esas 2014/188 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Amasya 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/07/2013
NUMARASI : 2013/146-2013/295

Davacı K.. T.. vekili tarafından, davalı D.. Gazetecilik A.Ş vdl aleyhine 07/12/2007 gününde verilen dilekçe ile basın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/07/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA
ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 13/01/2014 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Dava; basın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedenine dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak manevi tazminat isteminin kabulüne karar verilmiş, karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminat ödetilmesini isteyebilir. Yargıç, manevi tazminatın tutarını belirlerken, saldırı oluşturan eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Tutarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel durum ve koşulların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde nesnel (objektif) olarak göstermelidir. Çünkü yasanın takdir hakkı verdiği durumlarda yargıcın, hukuk ve adalete uygun karar vereceği Medeni Yasa"nın 4. maddesinde belirtilmiştir. Takdir edilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Dava konusu olayda; dosya içerisindeki soruşturma raporu, CD çözümleri ve diğer belgelere göre yayına konu edilen olayın özü itibariyle gerçek olup bu konuda bir soruşturma yapıldığı anlaşıldığına göre yukarıdaki ilkelerde gözetildiğinde hükmedilen manevi tazminat miktarı fazladır. Mahkeme kararının bu nedenle bozulması gerektiği düşüncesiyle çoğunluğun onama kararına katılmıyorum. 13/01/2014