MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 23.09.2011 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 26.05.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacı, 142 ada 3 parsel sayılı taşınmazı yararına, davalılara ait taşınmazlar üzerinden geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece bozma kararına uyularak 142 ada 3 parsel sayılı taşınmaz lehine, 142 ada 5 parsel ve 142 ada 43 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... temyiz etmiştir.
Mahkemece, Dairemizin 02.04.2014 günlü bozma ilamına uyulmasına karar verilmesine rağmen bozma kararının gereği tam olarak yerine getirilmemiştir.
Dairemizin bozma kararında da belirtildiği üzere mahkemece kurulacak geçit ile davacı taşınmazın kesintisiz olarak genel (kadastral) yola bağlantısının sağlanması gerekir. Hükme esas alınan bilirkişi raporuna ve krokisine göre geçitin bağlandığı orman yolu olarak gösterilen yolun kadastral yol olup olmadığı anlaşılamamaktadır. Bu itibarla mahkemece çevredeki kadastral yolları gösteren daha geniş pafta suretleri getirtilip gerekirse yeniden keşif yapılarak davacı taşınmazından genel yola ulaşacak şekilde geçit kurulması, genel yol mevcut olmadığı takdirde orman arazisi yol olarak kullanılamayacağından davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ..."ın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatıranlara iadesine, 18.01.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.