Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/6722 Esas 2017/4187 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6722
Karar No: 2017/4187
Karar Tarihi: 06.04.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/6722 Esas 2017/4187 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Sanık tarafından mağdura yapılan saldırı sonucunda mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, karar temyiz edilerek incelenmiş ve bazı eksiklikler tespit edilmiştir. Mahkeme, rapor alınması gereken konuların rapor alınmadan hüküm kurulması, tanık ifadelerindeki çelişkilerin net bir şekilde tespit edilmemesi, sanığın hukuki durumunun Anayasa Mahkemesi'nin kararı çerçevesinde yeniden değerlendirilmesi, asgari ceza miktarının göz önünde bulundurulmaması gibi nedenlerle kararı bozmuştur. Sanık lehine verilen karara ilişkin kanun maddeleri ise şunlardır: TCK 29, 86/1, 86/3-e, 87/2-d, 5271 sayılı CMK'nin 150/3. ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddeleri ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2016/6722 E. , 2017/4187 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine; Ancak;
1) Adli tıp kriterlerine göre yaralanmanın yüzde sabit ize ve sürekli değişikliğe neden olup olmadığının, olaydan en az altı ay sonra değerlendirilmesinin gerektiği, mağdurun olayın üzerinden en az altı ay geçtikten sonra mevcut raporları ile birlikte Adli Tıp Kurumuna sevk edilerek yüz bölgesinde tespit edilen yaralanmaların yüzde sabit ize veya sürekli değişikliğe neden olup olmadığı hususunda rapor aldırılması gerektiği gözetilmeden, olayın üzerinden belirtilen süre geçmeden düzenlenen 15/10/2010 tarihli rapor hükme esas alınmak suretiyle eksik inceleme ile hüküm kurulması,
2) Taraflar arasındaki kavgayı gören tanığın bulunmadığı olayda, tarafların anlatımlarının farklı olması karşısında, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespitine çalışılarak, sanık hakkında TCK"nin 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun kararda tartışılmaması,
3) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4) Kabule göre; sanığın, mağdurun parke taşı ile vurması sonucu, yüzünde sürekli değişikliğe kaybına neden olması karşısında, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK" nin 86/1. 86/3.-e, 87/2.d-son maddeleri kapsamında kalacağı, bu durumda asgari ceza miktarının 8 yıldan az olamayacağı da gözetilerek, sanığa 5271 sayılı CMK" nin 150/3. maddesi gereğince zorunlu müdafii tayini gerekeceğinin nazara alınmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 06/04/2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.