
Esas No: 2015/9691
Karar No: 2018/4067
Karar Tarihi: 12.04.2018
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/9691 Esas 2018/4067 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili ile davalı ... tarafından tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Asıl dosyada davacılar vekili, davalının sürücüsü olduğu aracın davacı müvekkili yaya ...’a çarpması ile meydana gelen kaza sonucu müvekkilinin yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin haklarının saklı kalmak kaydıyla müvekkili ... için 5.000,00 TL maddi, 15.000,00 TL manevi tazminatın, yaralı müvekkilinin annesi ... için 10.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Birleştirilen dosyada davacılar vekili, aynı kaza nedeni ile aynı taleplerini davacı müvekkiline çarpan aracın maliki davalı ...’a yöneltmiştir.
Davalılar, davaya yazılı cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; asıl ve birleşen dava yönünden davanın kısmen kabul kısmen reddi ile 113,04 TL maddi tazminatın, çocuk için 12.000,00 TL manevi tazminatın, anne için 7.500,00 TL manevi tazminatın 20/02/2009 olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile
birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili ile davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir.
Temyize konu karar, asıl ve birleşen davada davacı için hükmedilen 113,04 TL maddi tazminat tutarı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı ... vekili ile davalı ...’ın davacı lehine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar sebebi ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Hakim, manevi tazminata TBK"nun 56 (eski BK 47) maddesi hükmüne göre, özel durumları göz önünde tutarak adalete uygun olarak hükmeder. Manevi tazminat, zarara uğrayanda, manevi huzuru gerçekleştirecek ve tazminata benzer bir fonksiyonu da olan özgün bir nitelik taşır. Manevi tazminat bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. Zarar görenin zenginleşmemesi, zarar sorumlusunun da fakirleşmemesi gerekmektedir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. Bu durumda hükmedilen manevi tazminat miktarı, somut olayın özellikleri, kaza tarihi, tarafların kusur durumu, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olayın meydana gelmesindeki etkiler gibi hususlar bir arada değerlendirilerek belirlenmelidir. Somut olayda; olayın oluş şekli, kaza tarihi, davacının yaralanması bir arada değerlendirildiğinde davacılar ... Burak ve Hicran için hükmedilen manevi tazminat bir miktar fazladır.
3-Bozma sebep ve şekline göre, davalı ... vekili ile davalı ...’ın vekalete ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekili ile davalı ...’ın davacı lehine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün miktar itibariyle kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ...
vekili ile davalı ...’ın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekili ile davalı ...’ın vekalete ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ... ve davalı ..."a geri verilmesine 12.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.