Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5543 Esas 2016/8130 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5543
Karar No: 2016/8130
Karar Tarihi: 29.11.2016

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/5543 Esas 2016/8130 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı ve tehdit (üç kez) suçlarından, diğer sanık hakkında ise beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkumiyet hükmü kurulmuştur. Ancak Adli Tıp Kurumu raporuna göre, mağdurenin olay nedeniyle ruh sağlığının bozulduğu bildirildiği halde sanıklar hakkında yeterli ceza tayini yapılmamıştır.
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hüküm ise iddianameye göre kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu olduğu için, ek savunma hakkı verilerek 5237 sayılı TCK'nın 109/2, 109/3-a,e, 109/5. maddeleri gereğince cezalandırılması gerekmektedir. Suç duyurusunda bulunulduğu düşünülerek, durumun değerlendirilmesi ve delillerin birleştirilerek değerlendirilmesi gerekmektedir.
Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/5, 86/1, 109/2, 109/3-a,e ve 109/5. maddeleri; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226. maddesi; 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2016/5543 E. , 2016/8130 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, tehdit (üç kez), kasten yaralama (sanık ...), beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı (sanık ...)
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, tehdit (üç kez) suçlarından ve sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 12.08.2015 tarihli raporunda, mağdurenin olay nedeniyle ruh sağlığının bozulduğu bildirildiği halde sanıklar haklarında 5237 sayılı TCK"nın 102/5. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıklar ile müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Sanık ... hakkında düzenlenen 07.02.2014 tarihli iddianameyle TCK"nın 86/1. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle kasten yaralama suçundan kamu davası açılmış ise de, iddianamede anlatılan eylemin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu sabit olduğundan, 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesine göre ek savunma hakkı verilerek 5237 sayılı TCK"nın 109/2, 109/3-a,e, 109/5. maddeleri gereğince cezalandırılması mümkün iken suç duyurusunda bulunulduğu anlaşılmakla, CMK"nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilerek ve hükümlerle birlikte yapılan suç duyurusunun akıbeti araştırılıp kamu davasının açılmış olması halinde mümkünse birleştirilerek delillerin değerlendirilmesi, aksi takdirde suç duyurusunun iadesi istenerek sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde 5237 sayılı TCK"nın 86/1. maddesi ile mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ... ile müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 29.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.