Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12723 Esas 2020/1771 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12723
Karar No: 2020/1771
Karar Tarihi: 04.02.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12723 Esas 2020/1771 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçuyla ilgili olarak sanığı mahkumiyete karar verdi. Ancak, sanığın suç işlemesine ilişkin kanıtlara dayanarak verilen kararda iki hata tespit edildi. İlk olarak, sanığın 26,75 TL değerindeki bozuk parayı çalması nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesi yerine başka bir madde uygulanması gerektiği gözetilmedi. İkinci olarak, suçta kullanıldığı veya suçtan elde edildiği sabit olmayan adli emanetlerin sanığa iade edilmesi yerine müsadere edilmesine karar verildi. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ile 145. maddesi belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/12723 E. , 2020/1771 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın, mağdura ait iş yerinden 26.75TL değerinde bozuk para çaldığının anlaşılması karşısında, paranın miktarının az oluşu nazara alınarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Suçta kullanıldığı ya da suçtan elde edildiği sabit olmayan adli emanettin 2015/395 sırasına kayıtlı eşyaların sanığa iadesi yerine müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 04/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.