Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2314 Esas 2019/6091 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Sanık ... için;
CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat
2-Diğer sanıklar için;
TCK"nın 89/1-3.b, 62, 52/2, CMK"nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına itirazın reddine ilişkin karara itirazın reddi

Taksirle yaralama suçundan sanıklar ... ve ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara itirazın reddine ilişkin karar ile sanık ... hakkında kurulan beraat hükmü katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik itirazın reddine ilişkin kararın incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin itirazın reddine dair kararın CMK"nın 286/2-a maddesi gereğince temyizi kabil kararlardan olmadığı, katılan vekilinin sanıklar hakkında açıklanması geri bırakılan hükümlerin açıklanması talebinin itiraz mercii tarafından değerlendirilerek itirazın reddine karar verildiği anlaşılmakla, katılan vekilinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik itirazının reddine ilişkin kararın temyizi kabil olmadığından, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca katılan vekilinin temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE;
2-Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından failin taksirinin bulunmadığı, gerekçelesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, sanığın şirketin sorumlusu olduğuna dair beyanı dikkate alınmadan beraatine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna, cezalandırılması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 13.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.