Taraflar arasındaki “fazla çalışma ücret alacağı” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Diyarbakır İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 03.03.2006 gün ve 227-56 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay  9. Hukuk Dairesinin 16.07.2007 gün ve  10076-24060 sayılı ilamı ile, (...Davacı fazla mesai ücreti alacağı talebinde bulunmuş, davalı ise dava konusu alacakların ödendiğini ve ibra edildiğini savunmuştur.
Mahkemece ihbarnameye değer verilmeyerek bilirkişi tarafından hesaplanan fazla mesai alacağının kabulüne karar verilmiştir, ibranamede davacı fazla mesai alacaklarını aldığını açıkça kabul ederek davalı işvereni ibra etmiştir. Davacı ibraname altındaki imzayı inkar etmemiş ve ibranamenin baskı ile alındığını da kanıtlayamamıştır. Dairemizin istikrar kazanan uygulamasına göre bu tür ibranamelere değer vermek gerekir.  
Mahkemece ibraname sebebi ile davanın reddi gerekirken aksine kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davalı vekili

  HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Davacı, 07.05.1998-31.12.2002 tarihleri arasında, önce TMSF’ye devredilen, sonrasında ise Bayındırbank AŞ. ile birleştirilen Etibank AŞ’de çalışmış, iş akdinin feshi üzerine işçilik hak ve alacaklarının ödendiğine yönelik “ibraname” başlıklı belgeyi imzalamıştır. Davacı, bir kısım işçilik hak ve alacaklarının ödenmesine karşın, fazla çalışma ücret alacağının ödenmediğini iddia etmektedir.
İbra sözleşmesi, iş hukukunda geniş bir uygulama alanına sahip olmasına ve işçinin iş sözleşmesinden doğan tazminat ve diğer işçilik haklarını sona erdirmesine karşın, Borçlar Kanununda  yer almamış, İş Kanunlarında da bir düzenleme öngörülmemiştir. 
İbranın, alacak ve borcu doğrudan doğruya ve kesin olarak ortadan kaldırıcı etkisi, imzası kabul edilen, zor ve hile ile alındığı iddia edilip, kanıtlanamayan, somut uyuşmazlığın özellikleriyle çelişmeyen ibranameler yönünden geçerlidir.
Davacı, belirtilen tarihler arasında davalıya ait işyerinde çalışmış olup, iş akdinin 31.01.2002 tarihinde işverence feshedilmesi üzerine ibraname imzalamıştır. Anılan ibranamede; fazla çalışma ücreti, kıdem ve ihbar tazminatı gibi işçilik hak ve alacaklarının tamamen ödendiği yazılı olmasına karşın, dosyaya sunulan 05.02.2002 tarihli ödeme belgesinde fazla çalışma ücretine yer verilmeyip, sadece kıdem, ihbar tazminatı ile izin ücretinin davacıya ödenmiş olduğu görülmektedir. Ayrıca, davalı işveren, davacının fazla çalışma ve ücret alacağının bulunmadığını belirtmiş ise de, ibranamede fazla çalışma ücretinin de ödendiğine dair beyana yer verilmiş olması karşısında; ibraname ile savunma arasında çelişki meydana gelmiştir. Savunma ile çelişkili ibranameye değer izafe edilemez. Hukuk Genel Kurulunun 19.09.2007 gün ve 2007/9-645-596 sayılı Kararında da bu hususlara yer verilmiştir.
Belirtilen nedenlerle, anılan alacak kalemi yönünden ibranamenin geçersiz olduğu yönündeki yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerindedir. Ne var ki, hükmedilen alacak miktarına yönelik olarak davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenebilmesi için dosyanın Özel Dairesine gönderilmesi gerekir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı hükmedilen işçilik alacaklarının miktarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Yargıtay 9.Hukuk Dairesine gönderilmesine, 26.03.2008  tarihinde oybirliği ile karar verildi.