Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/5499 Esas 2018/4053 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

-K A R A R-

Davacı ... ile davalı ... Müdürlüğü arasındaki rücuen tazminat davasından dolayı ... 13. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 11.11.2016 tarih ve 2016/340 Esas 2016/369 Karar sayılı karara karşı davacı vekili tarafından istinaf başvurusu üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi’nce verilen 23/10/2017 tarih ve 2017/1347 Esas- 2017/1188 Karar sayılı kararının Yargıtayca incelenmesi süresi içinde davacı vekili tarafından istenmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davacıya kasko sigortalı araçta meydana gelen 18.880,00 TL hasar bedelinin sigortalıya ödendiğini, kazanın 21.07.2015 tarihinde aracın kara yolunda seyir halinde iken yol üzerinde bulunan mucur taşları sebebiyle kaymasından meydana geldiğini,davalı idarenin kara yolunun bakım ve onarımından sorumlu olması ve bunu yerine getirmemesi sebebiyle kusurlu ve zarardan sorumlu olduğunu öne sürerek davalının %75 kusuruna isabet eden 14.160,00 TL tazminatın ödeme tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dava dilekçesinin yargı yolu yönünden reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
... Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi"nce, tüm dosya kapsamına göre, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
... Bölge Adliye Mahkemesi"nce verilen 23/10/2017 tarihli kararın incelenmesinde;
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530,00 TL"dir. Davacı bakımından temyize konu edilen karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin, Bölge Adliye Mahkemesi hükmünün dava değeri miktarı itibari ile kesin olması nedeni ile REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine kararın örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 11.04.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.