Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/8941 Esas 2017/4171 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8941
Karar No: 2017/4171
Karar Tarihi: 06.04.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/8941 Esas 2017/4171 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Sanık, temyiz süresine ilişkin eski hale getirme talebinde bulunmuştur ancak bu talep yerel mahkeme tarafından usule aykırı şekilde kabul edilmiştir. Gerekçeli karar da sanığa usulüne uygun şekilde tebliğ edilmemiştir. Bu sebeplerle temyiz başvurusu yasal süresinde yapılmış kabul edilmiştir. Kararda, sanık hakkında açıklanmasının geri bırakıldığı karara karşı temyiz itirazlarının incelenmesinde itiraz yolu açık olduğu belirtilmiş, sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına karşı ise Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesiyle ilgili bazı hükümlerini iptal etmesine rağmen infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Yargılama sonucunda sanığın temyiz itirazlarının reddedilmesine karar verilerek hüküm isteme uygun olarak onaylanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 42/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi

3. Ceza Dairesi 2016/8941 E. , 2017/4171 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlerine

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
5271 sayılı CMK"nin 42/1.maddesinde yer alan "süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hâle getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir" şeklindeki hüküm karşısında; sanığın temyiz süresine ilişkin eski hale getirme talebi konusunda karar verme yetkisi Yargıtay" a ait olup yerel mahkemenin söz konusu talebin kabulüne dair usule aykırı şekilde verdiği 27/05/2014 tarihli ek kararın hukukî değerden yoksun bulunduğu,
Gerekçeli karar sanığa usulüne uygun şekilde tebliğ edilmediğinden, temyiz başvurusunun öğrenme üzerine yasal süresinde yapıldığı kabul edilerek yapılan incelemede;
1)Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nin 231/12.maddesi uyarınca kararın temyiz kabiliyeti olmadığı ve ancak itiraz yolu açık bulunduğu, temyiz başvurusunun itiraz olarak kabul edilip merciince değerlendirilmiş olduğu anlaşılmakla, dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına karşı temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 06/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.